«Փոփոխությունները կարող են տանել զարգացման, եթե դրանք կառավարվեն, այլապես կվերածվեն քաոսի»

«Մեր խնդիրն է հասարակության շարունակական կրթության միջոցով զարգացնել նրա եկամուտ ստեղծելու կարողունակությունը, ապահովել մատչելի պայմաններ ինքնաբավությունը ապահովելու համար, երաշխավորել անվտանգությունն ու առաջնային առողջությունը և երրորդ փուլում հնարավորություն տալ ինքնադրսևորվելու տարբեր ինստիտուցիոնալ եղանակներով»,- կառավարման խորհրդատու ԿԱՐԵՆ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ հետ մեր զրույցը սկսեցինք` մեջբերելով նրա գրառման այս հատվածը:

-Գնու՞մ ենք արդյոք Ձեր նշած երեք հիմնական խնդիրները լուծելու ճանապարհով:
-Եթե խոսենք վերջին տարիների մասին, հաշվի առնելով մեր թիմի և ՔՀԿ ու այլ դերակատարների ներգրավվածությունն ու մասնակցությունը (մարզերում երեք տարուց ավելի է` համայնքների զարգացման ծրագրեր ենք իրականացնում), կարող եմ ասել, որ, այո, տեղի է ունենում: Թե պետական, թե միջազգային տարբեր կառույցների տրամադրած ռեսուրսները, ֆինանսական միջոցները օգնում էին այդ համայնքներում տեղեկատվության մակարդակի բարձրացմանը, սեփական եկամտի ձեռքբերմանն ու ավելացմանը և զարգացմանը միտված տարբեր տեսակի խնդիրների լուծմանը:
Թե ինչ տեղի կունենա այսօրվանից սկսած, ինչ ֆորմատով ինչ սխեմաներ կլինեն, չեմ կարող ասել: Բայց այդ հրապարակման մեջ նշել էի, որ հասարակության բնականոն զարգացումը պետականության կայացման միակ ճանապարհն է, որի հիմքում գիտակցվում է արժեք ստեղծելը, ըմբռնվում է տեսլականը և այլն:
-Իսկ երբ ասում եք, որ էվոլյուցիոն ճանապարհին պետք է իրականացնել ռեէվոլյուցիոն փոփոխություններ, ի՞նչ նկատի ունեք:
-Էվոլյուցիոն ճանապարհին համակարգը, այսպես ասած, մնում է նույնը, և բնական զարգացման գործընթացներում այդ նույն համակարգի կողմից իրականացվում են ռեէվոլյուցիոն փոփոխություններ: Չեմ կարող ասել, որ մեր նորանկախ պետության տարիներին իշխանություններն այդպիսի հզոր, կտրուկ փոփոխություններ իրականացրել են, բայց դրանք եղել են:
-Այս օրերին մեր երկրում տիրող իրավիճակի, շարժման հիմքում երիտասարդներն են: Բայց Դուք նկատե՞լ եք, որ միշտ էլ պայքարում են երիտասարդները: Այդ կոնտեքստում` հեղափոխություններ տեսած, որոշակի ճանապարհ անցած առավել ավագ սերունդն ի՞նչ ունի ասելու նոր սերնդին:
-Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, երբ փորձ արվեց, այսպես ասած, այրել բոլոր կամուրջները, որոշ ժամանակ անց թե քաղաքական դաշտում, թե մշակույթի և այլ ոլորտներում զգացվեց խորհրդային սերնդի աջակցության ու խորհրդատվության անհրաժեշտությունը: Ավագ սերունդը ոչ թե որոշում կայացնելու, այլ իր կուտակած փորձը փոխանցելու դերակատարում ունի: Անկախ նրանից, թե ինչպիսին է եղել նախկին համակարգը: Որովհետև երիտասարդներն անփորձ են: Իմ կարծիքով` ցանկացած կտրուկ գործողություն բաց է թողնում ինչ-որ միջակայք: Պատկերացրեք, եթե 10 տարեկան երեխան հայտնվի իրավաբանական ֆակուլտետի առաջին կուրսում, ի՞նչ կանի: Կսկսի խաղալ: Ճիշտ է, հետո կընտելանա, կփորձի ինչ-որ բաներ անել, բայց մի մեծ ժամանակահատված կորցնում է, հետ մնալով զարգացման ընթացքից: Խնդիրը սա է:
-Ձեր ֆեյսբուքյան էջում հիշատակել եք Կուրտ Լևինի խոսքերը. «Փոփոխությունները կարող են տանել զարգացման, եթե դրանք կառավարվեն, այլապես կվերածվեն քաոսի»: Ինչպիսի՞ն են տրամադրությունները մեր երկրում: Ի՞նչ փոփոխություններ են անհրաժեշտ մեզ:
- Ես համոզված եմ, որ բոլորիս առջև պետք է առաջին հերթին դրվեն խնդիրներ հետևյալ ուղղություններով. մարդկանց կատարած աշխատանքին համահունչ աշխատավարձ և աշխատատեղեր, առողջապահական և ապահովության, ինչպես նաև անվտանգության տարրական լուծումներ, տարբեր ոլորտներում ինքնահաստատվելու համար մատչելիություն և հնարավորություններ: Իմ համոզմամբ` այս պահանջմունքները բավարարելուց հետո միայն փոփոխված օրենքները կարող են կիրառվել հենց մարդկանց կողմից:
Ինչևէ, հաշվի նստելով այսօրվա իրողության հետ, ինչպես նաև համոզված լինելով, որ միայն կրթված ու գիտակցական բարձր մակարդակ ունեցող հասարակությունը կարող է ինքնուրույն տեր կանգնել իր իրավունքի պաշտպանությանը և չմոռանալով նախկին գործունեության ուղղությունները (համայնքային տնտեսական զարգացում, քաղաքացիական գիտակցության բարձրացում, կառավարում), այսօրվանից սկսած ես և իմ թիմը մեր օրակարգում ենք դնելու համատարած կրթական գործողություններ «Փոփոխությունների արդյունավետ կառավարում» թեմայով:
Պետական կառավարման համակարգը պետք է լինի առաջին ոլորտը, որի հետ ինտենսիվորեն պետք է սկսել այս կրթական գործընթացը, և եկող շաբաթվանից արդեն իրականացնելու եմ «Մարդկային ռեսուրսի մոտիվացիայի և փոփոխությունների կառավարումը» թեմայով կողմնորոշիչ դասընթացները տարբեր գերատեսչությունների աշխատակիցների համար:

Զրույցը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ